باز محرم رسید، ماه عزای حسین
سینهی ما میشود، كرب و بلای حسین
كاش كه تركم شود غفلت و جرم و گناه
تا كه بگیرم صفا، من ز صفای حسین
عشق را بى خویش بشناسى خوش است
عاشقى هم حضرت عباسى خوش است.
پیراهنی از زخم به تن دوخته است
این رسم، ز حضرت غم آموخته است
ای سرو تماشاییِ ایمان، عباس!
دل، شعله به شعله، در غمت سوخته است
جانت به کویر تفته دریا بخشید
هفتاد و دو گل، به متن صحرا بخشید
با جلوه ی کربلای عاشورایی
خون تو به رنگ سرخ معنا بخشید
ضریح تو داره عطر گل یاس
نوازش های دستت می شه احساس
کی می دونه آقا پر می شه شاید
شبا سقا خونه ات با مشک عباس
سلام ما به محرم، به غصه و غم مهدی
به چشم کاسه خون و به شال ماتم مهدی
سلام ما به محرم، به شور و حال و عیانش
سلام ما به حسین و به اشک سینه زنانش
امروز کمی هوایی اربابم
از صبح دلم گرفته و بی تابم
تقویم بیاورید ای وای حسین
شب اول است و من در خوابم
صلی الله و علیک یا ابا عبدالله
پرسیدم از هلال چرا قامتت خم است
آهی کشید و گفت که ماه محرم است
گفتم که چیست محرم؟ با ناله گفت
ماه عزای اشرف اولاد آدم است
عالم همه محو گل رخسار حسین است
ذرات جهان درعجب از کار حسین است
دانی که چرا خانه ی حق گشته سیه پوش
یعنی که خدای تو عزادار حسین است
نازم آن آموزگاری را که در یک نصف روز
دانش آموزان عالم را همه دانا کند
ابتدا قانون آزادی نویسد بر زمین
بعد از آن با خون هفتاد و دو تن امضا کند
یادتان باشد لباس مشکیم را تا کنید
گوشه ای از قبر من این جامه را هم جا کنید
کاش من در شام تاسوعا بمیرم تا شما
خرجیم را نذر خرج ظهر عاشورا کنید
تا ماه غمِ تو جلوه گر می گردد
هر داغ شود کهنه در ایام ولی
داغ تو حسین! تازه تر می گردد
در کلاس عشق، عباس غوغا می کند
در دل هر عاشقی عباس ماوا می کند
هر کسی خواهد رود در مکتب عشق حسین
ثبت نامش را فقط عباس امضا می کند
خنده کنان می رود روز جزا در بهشت
هر که به دنیا کند گریه برای حسین
گر به عزاخانه اش می روی آهسته رو
بال ملائک بود فرش عزای حسین
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
این چه شمعی است که جانها همه پروانه اوست
ای وجودت عشق را معنا حسین
عالمی یک قطره تو دریا حسین
عاقبت، مدفن ما دشت بلا خواهد شد
قبله سوم ما کرب و بلا خواهد شد
برف سهل است، اگر سنگ ببارد هر شب
مجلس گرم عزای تو به پا خواهد شد
در بحر حسین کاش ماهی باشیم
پاکیزه و طاهر از تباهی باشیم
یک عمر اسیر نفس بودیم ولی
این ماه بیا "حر ریاحی" باشیم
محرم آمد و ماه عزا شد
مه جانبازی خون خدا شد
جوانمردان عالم را بگویید
دوباره شور عاشورا به پا شد
گفتمش نقاش را نقشی بکش از زندگی
با قلم نقش حبابی بر لب دریا کشید
گفتمش بر روی کاغذ عشق را تصویر کن
در بیابان بلا تصویری از سقا کشید
گفتمش سختی و درد و آه گشته حاصلم
گریه کرد، آهی کشید و زینب کبری کشید
گفتمش ترسیم کن تصویری از روی حسین
گفت این یک را بباید خالق یکتا کشید
باز محرم شدو دلها شکست
از غم زینب دل زهرا شکست
باز محرم شد و لب تشنه شد
از عطش خاک کمرها شکست
آب در این تشنگی از خود گذشت
دجله به خون شد دل صحرا شکست
قاسم و لیلا همه در خون شدند
این چه غمی بود که دنیا شکست
دل را اگر از حسین بگیرم چه کنم
بی عشق حسین اگر بمیرم چه کنم
فردا که کسی را به کسی کاری نیست
دامان حسین اگر نگیرم چه کنم
سعی کن حرص و طمع خانه خرابت نکند
غافل از واقعه روز حسابت نکند
ای که دم می زنی از عشق حسین بن علی
آن چنان باش که ارباب جوابت نکند
خیمه ماه محرم زده شد بر دل ما
باز نام تو شده زینت هر محفل ما
جز غم عشق تو ما را نبود سودایی
عشق سوزان تو آغشته به آب و گل ما
کاش بودیم آن زمان کاری کنیم
از تو و طفلان تو یاری کنیم
کاش ما هم کربلایی می شدیم
در رکاب تو فدایی می شدیم
السلام علیک یا ابا عبدالله…
عشق یعنی آتش افروخته
عشق یعنی خیمه های سوخته
عشق یعنی حاجی بیت الحرام
دل بریدن ها و حج ناتمام
عشق یعنی غربت نور دو عین
عشق یعنی گریه بر قبر حسین
عشق را گویم فقط در یک کلام
یا اباالفضل و حسین و والسلام
ای شده مجنون خدا السلام
شاهرگ خون خدا السلام
ای شده سرشار دلم از غمت
باز محرم شد و دل محرمت
هست نگاه نگران همه
سوی تو ای دسته گل فاطمه
ایام عزاداری سید و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) تسلیت باد.
همه جا زمزمه یا حسین و کربلاست
زمزمه ی ضجه های زینب و بچه هاست
خوشا به حال اونایی که دلهاشون تو بین الحرمین و کربلاست
قلبها برای آرامش،
دستها برای حک کردن عشق بر روی سینه،
عقل در انتظار جنون،
نفس ها به شماره افتاده،
آری "محرم" می آید!
کوچه کوچه دلم پر از غوغاست
هر طرف خیمه عزا برپاست
قدسیان سوگوار و محزونند
همه هستى سیه پوش عزاست
ماه خون و خروش و ماتم شد
ماه خون خدا محرم شد
رمز قرآن از حسین آموختیم
ز آتشش ما شعله ها افروختیم
ای صبا ای پیک دور افتادگان
اشک ما را بر مزار او رسان
با آب طلا نام حسین قاب کنید
با نام حسین یادی از آب کنید
خواهید که سربلند و جاوید شوید
تا آخر عمر تکیه به ارباب کنید
عالم همه قطره اند و دریاست حسین
خوبان همه بنده اند و مولاست حسین
ترسم که کند شفاعت از قاتل خویش
از بس که کَرَم دارد و آقاست حسین
قیامت بى حسین غوغا ندارد
شفاعت بى حسین معنا ندارد
حسینى باش که در محشر نگویند
چرا پرونده ات امضاء ندارد
منزلگه عشاق دل آگاه حسین است
بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است
از مردم گمراه جهان راه مجویید
نزدیک ترین راه به الله حسین است
چون در همه عمر داشتم حب على
آمد به سرم چهارده نور جلى
گفتم که شفیع من کدامین شماست
کردند اشارت به حسین بن على
دیباچه ی عشق و عاشقی باز شود
دلها همه آماده ی پرواز شود
با بوی محرم الحرام تو حسین
ایام عزا و غصه آغاز شود
السلام علیک یا اباعبدالله
هردم به گوشم می رسد آواى زنگ قافله
این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله
یک زن میان محملی اندر غم و تاب و تب است
این زن صدایش آشناست، اى واى من، این "زینب" است
ابروی حسین به کهکشان می ارزد
یک موی حسین بر دو جهان می ارزد
گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست
گفتا که حسین بیش از آن می ارزد
منبع: 3جکز